Seattle (oso polita da)

Pentsa une batez Seattlen. Zer dakizue? Zer etortzen zaizue burura?





Neri, orain arte, kolore grisa. Euri asko itten omen du. Hiri industriala izango zala pentsatzen nun. Eta ez oso kosmopolita. Bestela, nola da posible aurreko hamarkadan Grungea bezelako mugimendua sortu izana bertan? (Nirvana, Pearl Jam eta abar luzea)





Ba.... oker nengoen!





Pasa berri dan asteburu hau Seattlen eman degu Bakarnek ta biok. Ostiral eguerdian umeak ikastolan utzi (Mara ixten geratu zan) eta aeroportura joan ginan. Ordubete geroago hegazkinan sartuak ginen eta beste hainbeste pasa ostean, berriz, Washington estatuko hiri nagusira iristen. Inguruko bista bikaina. Paisaia berdea (Euskal Herriaren antzekoa), mendiak (elurra eta guzti) eta eguraldi bikaina!!! Zegokigun autobusa hartu ostean, zentro aldera abiatu ginen, gure ostatuan trasteak uztera. Uau!!!! Seattleko downtown aldea, eta batez ere lehendabiziko avenida zoragarria da!!! Bizi bizia, jende mordua, denda pillua eta kafetegi gehiago oraindik ere. Arraza eta kolore guztitako jendea. Eta hantxe, gertu gertu, The Green Tortoise hostela (gure 2 egunetarako etxea). Egia esan, gomendagarria bakarriz ez, Seattle bisitatuz gero, ustet leku egokiagorik eztezuela topatuko. Merke merkea, (20 dolar patu deu bakoitzak). Garbia. Komunak? De hotel de lujo, benetan. Ohea ondo zegon eta gosari konpletoa barne. Ah! Eta hiriko lekurik interesgarrienetik minutu erdira. Alguien da mas?





Beno, ba trasteak utzi ondoren, salto baten Pike Marketen ginen. Agian guretzako horrelako azoka bat ikustea ez da hain berezia, EHan asko ditugulako. Baina hau polit-polita da. Eta badu zeozer oso berezia. Arrandegi baten langileek salgai dauden arrai piezak bota egiten dituzte mostradoretik kanpora. Beste langile bati, erosleari, jendeari. Bitxia benetan. Ez dakit jende geyo eoten dan erosten ala argazkik ateratzen. Ondoren, paseillo de rigor ingurutik, lehendabiziko avenida hartu eta Pioner Square ingurura. Hiriko alderik zaharrena. Bertan adreilu gorriko egoitza ederrak nagusi dira eta nabari da portua ere ez dagola batere urruti, antzinako fabrika eta lonjak izan zitezkeenak hortxe jarraitzen dutelako, baina eraberrituta, etxeetan, dendetan bihurtuta. Eta esan dizuet Seattlek kafeteria mordua duela???? Estilo guztitakoak. Hori bai, que pasada Starbucksen monopolioa! Gehiegizkoa. Baina geroago jakin genuen horren arrazoia. Starbucks Seattlegoa da. Are geyo, sortu zuten lehendabiziko kafeteria ere ikusi genun.



Buelta ederra eman ondoren (Bakarne eta biok marabillatuta hiriarekin, batez ere portu inguruko bistarekin. Atzeko mendiak gezurretakoa zirudien!), afaltzeko ordua! Vietnamita bat. Baina nahiko korrikalari. Hori bai, Seattlen bizi dan euskaldun bati deitzeko aprobetxatu genun. Beno, gizon hau berez Boisekoa da baina 15 urte daramatza han bizitzen. Eta euskeraz ederki moldatzen da. Beno, ba hurrengo egunean gurekin gelditu nahi ote zuen galdetzeko deitu genun baina, ke ba!!! orduerdi geroago gurekin zan. Eta aitortu beharra dakat, gida bikaina izan deula oaingo hontan. David Jayo izena du. 40 urte inguru. Gurasoetako bat Mutrikuarra. Are geyo, etxia ere badute bertan eta Donostian, berriz, urtebete emantzun euskera eta gaztelera ikasten. Oso jatorra, oso irekia, eta barre mordua itten du. Berarekin bildu ostean, poteoa ingenun inguruko taberna ezberdin batzutan, euskal tradizioaren modura. Hori bai, zuritoen partez zerbeza handiak. Dios, zenbat aldiz junber izan nun komunera!!! Portzierto, eon ginen tabernetako bereziena, Crocodile izeneko bat. Kasik Hernanikoa zirudien. Muy grunge. Ba Nirvana taldekoak han hasi omen ziran jotzen ezagun bihurtu baino leno.



Halere, zerbeza batzuk hartu ostean, nahiko goiz erretiratu ginen etxera. Hurrengo goizean, berriz, dezente goiz jeiki ondoren, kalera salto egin genun hiriko beste hainbat txoko ezagutzeko asmoz. Horrela jakin genuen Downtown osoa ez dala dendak eta kafetegiak. Beste eraikin askok ofizinak eta bankuak dituzte. Eta kale horiek inpersonalagoak ere itten dira. A! Eta Seattlek Shopping izeneko zona bat ere badu. Ederra, zaindua. Hori bai, berriz ere globalizazioaren menpe bizi gerala frogatzeko balio izan zidan emandako bueltak, ze.... betiko dendak!! Ia ezer berezirik ez. Beno, zeozer bai, baina hori geroago kontaukoizuet.



Eguerdian Davidekin bildu ginen berriz ere. Eguraldi bikaina. Eta beste bueltaxka bat eman ondoren, ferrya hartu eta inguruko irla batera joan ginen. Bikainena Seattlelgo panorama apurka apurka urruntzen gure aurrean. Inpresionante! Irla horretan, berriz, bueltaxka bat eman genun. Herri txiki bat. Kriston etxiak, level-level. Dena oso politta, zaindua.... en fin..... lo ultimo que me esperaba de Seattle. Ay, que gracia, eta Davidek dena azaltzen zun bittarten, 'oso polita da' errepikatzen zun uneoro. Ustet inor etzala horretaz jabetu, baina zalantzaik gabe, asteburu osoan gehien errepikatu deun esaldia izan da! Gero buelta berriz ere hirira eta han turismeo pixkat geyo, baina oraingo honetan hainbat auzotatik. Horrela jakin degu, esate baterako "auzo komunista" bat duela Seattlek. Beno, baina eder ederra, hau ere denda txiki pilluakin, liburudendak, pitxiak, kafetegiak.... eta Leninen eskultura handi-handi bat. Ameriketan.... unbelievable! Eta ondoren, afaltzeko Sushi!!! Que bueno! eta gero beste inguru bateko tabernak ezagutu eta, hortxe de juergilla. Nahiko light. Baina hiriko inpresio ederra emateko adina behintzat bai. Hoi bai, hurrengo baten, farra guarra!!! Ze ustet Seattlek hori eta askoz gehiago ere eskaintzeula!



Igandea. Gosari earra gure ostatun eta .... bai, asmatuzue. Kalera. Hoi bai, oraingo honetan shopping pixkat, ze demontre. Denda handi bat fitxatuta genun. Bertan almazen handi hoitako baten sobrak dittuzte. Zapatena, inpresionante! Aukera itzela eta prezio oso oso onetan. Bakarrik esangoizuet Bakarnek eta biok Imelda Marcosen antza geyo deula oain herenegun baino. Nik azkenen bi pare zapata eta korri itteko zapatilla batzuk erosi nitun (bai, noizean behin me entra el furor consumista eta..... ezin det erremedioik jarri).



Eta askoz geyo ez.... afrikano baten bazkaldu genun (goxoa, baina razioak txikiak). Gero azken bueltilla bat. Smith dorreko 35. pixura igo ginen hiriko beste perspektiba bat jasotzeko. Eta maletak jaso ondoren, autobusa aeroporturuntz, eta handik etxera atzo iluntzean.



Eskerrak horrelako bueltillak egiteko aukera degula gero eta txikiagoa iruditzen zaidan Boisetik. Orain, berriz ere ikastolako egunerokoa deu. Baina, hori bai, aste honetan Halloween ospatzen da Ameriketan. Festa egunik ez degu izango (shit!). Halere, kontaukoizuet nola doan dena. Gauza bakarra aurreratukoizuet. Ume batzuekin batera Trick or Treat itteko asmoa deu!!!


p.d. Aurreko idatziko argazkia aldatuet. Izar!!! Ke potxola!!! Eta hori jaio berriko argazkia dala! eta hemen berriz, bideo berezi bat, Seattlegoa. Kalean gaudela, bapatean gure gainean milaka txori, egan eroen moduan. Arraro-arraroa. Hitchcocken pelikula gogora etorri zitzaigun.

izarrak eta ilusio berriak...

Blog honetan noizean behin sartzen zeratenek aldaketa bat sumatuko zenuten agian. Orain arte azken kontakizuna zena kendu egin det. Arrazoi ezberdinak ditut horretarako. Alde batetik lagun batzuen gomendioa jarraitu det (Ivan, Amayi). Bestalde, nik ere azken aldian izandako egun ilunekin bukatu nahi dudanez eta rollo txarrak alde batera utzi nahi ditudanez, ba horixe, buruan bueltaka eta bueltaka izan ditudan kontuak blog honetatik desagertarazi egin nahi izan ditut. Baina ez da horien aurrean ez ikusiarena egin nahi dudalako, baizik eta beraiek gainditzea dalako nere helburua. Eta horretarako, duela astebete sentitutakoak atzean utzi beharko ditut. Ez da erraza izango, ordea.

Astelehena. Zuetako batenbatentzat badakit zer suposatu ohi duen astelehenak. Bizimodu berria hasteko aukera berria. Beno, egia esan nere astelehena ez da berezia izan, nahiko arrunta esango nuke, baina halere datozen egunak aurrekoak baino hobeak izatea esperoet. Eta horretan ahaleginduko naiz.

Izan ere, bizitzak tarte ilunak izaten ditu, bai, baina zoragarriak ere bai!!!

Herenegun albiste bikaina jaso nun. Osaba egin naute berriz ere. 5. aldiz!!! Eta estreinekoz neskatxa bat degu familian. Izar.

Egia esan oraindik ere gauza gutxi dakit berari buruz. Badakit erditzea espero bezela jun zala, min dezentekin azken zatian (aupa Alazne! Hori da hori indarra eta adorea dezuna, berriz ere epiduralik gabe!!!), baina azkenean larunbatean goizeko 9.45etan (ustet) Izar berri bat jaio zan. 3 kilo terdi pasatxo. Hilehoria da eta begi argiak ditu. Bera aurrez aurre ikusteko eta besoetan hartzeko desiatzen ari naiz, baina hori oraindik ezinezkoa denez, ba argazki batekin konformatuko nintzateke. Ea noiz bidaltzeizazuen batenbat!!! (eso va por la family!!)

Horrez gain, mila kontu txiki ditut kontatzeko. Baina aukeraketa egin behar dudanez, hementxe errepaso labur bat.

- Lagun berriak itten hasi naiz. Very very important!!! Hizkuntzak praktikatzeko aitzakiarekin, Bakarnek eta biok hainbat intercambio / exchange lortu ditugu:

Alde batetik frantsesa praktikatzen hasi naiz Mariakin (hemen bizi dan neska euskaldun oso jatorra) eta berak ere beste interkanbio bat zuenez, ba ostiralean 3rak geratu ginen. Azken honek Megan izena du. Amerikarra. 7 hilabete eman zituen iaz Frantzian. Ordubetez bakarrik aritu ginen, baina oso rollo ona eman zidan. Eta gainera primeran hitzegiten du.

Beste bi interkanbioak, berriz, ingelesa-espainola praktikatzeko egin ditugu:

Daniela. Bosniako emakume bat. Ostiralean ezagutu genuen eta egia esateko flipatuta geratu ginen bere bizitzarekin. Gerraren ondorioz Belgrado utzi behar izan zuen eta hainbat urte Kroazian eman ostean (paradojikoa, baina egia) EEBBetara etorri zan duela 10 urte baino geyo. Ingelesa ederki menperatzen du, beraz. Eta orain gaztelera ikasten dabil.

Dakota. Kontu hau xelebrea da. Kontaktua emailez egin genuen eta Bakarnek eta biok neska zala pentsatu genuen. Baina, bai zera! Boiseko mutil gazte bat da. Oso jatorra. Oraindik ez du gazteleraz ondoegi hitzegiten, baina kriston gogok jartzeitu praktikatzeko. Eta gainera ostiralean afari baten egon ginan bere bitartez, eta ederki pasa genun. Herrialde ezberdinetako jendea eta leku horietako janaria. Tope erasmus. Bazan garaia horrelako zerbait itteko!!!

-Asteburua, berriz, Sun Valley ingurun eman degu, ze artzaien azoka/ festa bat ospatzen zan bertan eta gainera gonbidatu in gintuzten hango etxe baten gelditzera. Artzaien inguruko festa baten, noski, euskaldunak ezin ziran falta. Are geyo, aspaldi inguru hauetara etorritako gizon emakume batzuk ezagutu genitun. Anbiente ederra (sesentero, baina oso ona). Eta bide batez hemengo batzuen bizimoduekin ederki flipatzeko modua izan genun. Vamos, se podian hacer unas novelas y pelis.... que no veas. Eguraldi ederra. Paraje oso politak. Hori bai, denbora gutxi inguruak behar bezela ezagutzeko. Baina gonbidapen bat jaso degu nahi degunean bertara bueltatzeko, eskiatzeko! . Apuntatu beharko deu!!!

- A!!! Eta ahaztu baino lehenago, osteguneko pala partidoa irabazi egin genun!!! Ni txar-txarra oraingoan ere, baina eske beste taldean oraindik txarragoa zan beste bat zegon eta...

Etxera noa. Lotara. Gaurko eguna arrunta izan bada, biharkoa berezia eta bikaina izan dadin saiatuko naiz.

(argazkikoa, esan beharrik ere ez, Izar. Egun gutxi batzuk ditu argazkian, baina dagoeneko Alaznen antza hartzeiot)