2008-02-29

america is diferent...





Surrealista! Behintzat guretzako, euskaldunentzako!!
Eske, Euskal Herrian polizia hitzak konnotazio asko hartzen dittu. Baina, bideo hau ikusita, argi dao hangoek eta hemengoek ez dutela zerikusi handiegirik. O es que habeis visto alguna vez a algun poli haciendo de Jose Luis Moreno??? A! ohar bat, bideoa ikusterakoan ez badezue ezertxo ere ulertzen, lasai, ze nik ere enion esandakoaren erdia arrapatu. Y eso cuando hablaba normal!!!
Halere, entzundakoen ondoren gauza bat argi geratu zait behintzat:
- poliziak txintxoak dira, eta euren zeregina jende gaiztoa arrapatzea da.
Enjoy!!!




2008-02-27

apartamendu berria



Iepa people!! Xelebrea, une honetan ikastolako patiotik idazten ari naiz. Ordenagailu portatila izateak dakartzan onurak!!! Aspaldiko partez kanpora ateratzeko aukera daukagu, ze dagoeneko azken bi (!!!) hilabeteetan patioan izan degun izotz-plaka desegin egin da. Bazan garaia, demontre!!! Eta umeekin kanpoan nintzala aprobetxatuz, pentsatu det: “ze leches, ordenagailua apartamenduan det. Apartamendua 20 segundutara oinez. Bertan ordenagailua....”. Eta hementxe nabil, poz-pozik, azkenean eguzkia eta eguraldi freskoa degulako, eta ez aurreko hilabeteetako hotz polarra.

Irakurri dezuen moduan, orain apartamendu berri baten bizi naiz. Beno, ez da berria, zahar-zaharra hobe esanda, baina duela astebete aldatu nintzan bertara. Eta bakarrik bizi naiz. Beraz, agur Tiny eta bere iluntzetako txapak, eta agur Steve eta bere ate hotsak, gauero, lotara joaten nintzenean. Baina, egia esan, beraiekin bizitzea ere ezegon hain gaizki. Tira, eta halere oraindik afari bat det pendiente eurekin. Patata tortilla bat egingo niela esan nien, eta halaxe egingo det.

Eta zer moduz leku berrian??? Ba, lehendabiziko gaua ez zan oso ona izan, egia esateko. Kalefazioa pizten ez nuen asmatu eta sekulako hotza itten zun. Arropa mordua jantzi nun lotarakoan, horrekin nahikoa izango zalakoan. Baina goizeko 4rak aldera hotzez amorratzen esnatu nintzan eta .... hortik aurrera ez nun lo gehiagorik egin, pentsa. Joder, ze txarra dan sentsazio hori!! Pa kolmo, haizezko koltxoneta baten ari nintzan lo itten, ze oraindik oherik ez dakat (aurreko apartamenduak bere ohea zun). Ideia bat in dezakezue, beraz...

Baina, tira, behin kalefazioarena konponduta (bigarren egunerako goxo-goxo negoen jada etxen), gainontzekoak txikikeriak dira. Egongela-sukaldeko paretetako kolorea es de lo mas feo que he visto en mi vida. Benetan!!! Es una mezcla a manchas tipo camuflaje de verde y color crema. Ufff!!! Lehen apartamendu horretan bizi ziren bi neskek margotu omen zuten horrela. Joder, pues tenian el gusto en el culo!! Hasiera baten paretak txuriz margotzea pertsatu nun, baina, bertan bizitzen 3 hilabete bakarrik emango ditudala kontutan izanda, horrelako kontutan ez hastea hoberena izango dala ondorioztatu det. Asi que... viva el camuflaje!!! Eta horrez gain, moketa dakat (hemengo etxe gehienetan bezela, egia esan). Y no me mola nada!!! Baina.... horiek guztiak 2. mailako gauzak dira, esan bezela. Oraindik erdixka nago instalatuta etxe berrin. Kondiziozko ohe bat egun batzuk barru lortu dezaket, ordea. Eta hortik aurrera, suposatu nahi det primeran eongo naizela!!!

2008-02-18

LA eta bere glamourra...


Oraingo honetan Boiseko hotzetik idatzi beharrean, LAko giro epeletik egiten dizuet kuku bat! Xelebrea, ostiralean oraindik ere elurraren azken arrastoak ikus genitzakeen gure ikastolan, eta ordu gutxi batzuk geroago Marina del Reyko hondartza ingurun genbiltzan pasiatzen. Aldaketa bortitza!!!

Hegaldia ondo juntzan. Iritsi eta handik gutxira Eganita gurekin genun, bila etorri baitzan aeroportura. Ze poza!!! Egia esan Gabonetan ere eon nintzan berekin eta Elisakin EHan, baina beti da pozgarria lagun zaharrak ikustea, eta batez ere hemen, Ameriketan, horrelakoak hain urrun ditudanean. Trasteak etxean utzi eta.... bueltilla por la zona. Venice eta Santa Monica. Gertu gertu geratzen dira beraien etxetik eta. Ondoren Elisarekin bildu eta Japones baten afaldu genun beraiek bi, Bakarnek eta laurok. Primeran!!! Eta handik, berriz, etxera, atzo goiz jeikitzeko asmoa baikenun eguna behar bezela aprobetxatzeko.

Gertaeren kontakizunakin jarraitu baino lehenago, pare bat kontu azaldu nahi ditut LAri buruz. Nere buruaren barruan neukan kontzeptuak hiri handi, itxusi eta kaotiko bat erakusten zidan. Agian horrelakoak entzun izan ditudalako aurretik. Eta bere errealitate puntua izangou, fijo. Baina ez da nik ikusitakoa!!!

Lehenengo. Eguraldia. Canariar irletan nagoela iruditzen zait!!! Nonbait urte osoan zehar antzeko tenperatura dute hemen. 20 grado inguru. Eta euririk ia ez. Joder, orain ulertzet zergatik bizi diran 16 milioi pertsona inguru hauetan. Are geyo, Boisen elurrak luzaroan jarraitzen badu, me las piro, y me voy pa California!!!

Bigarren. Bizitza erritmoa. Horrelako hiri handi batera iritsi baino leno pentsatzen nuen, "esto sera de ritmo frenetico! Jende guztia handik hona korrika, ezertarako denborarik gabe. Y derrepente me encuentro a todo pitxitxi paseando por la playa, haciendo footing, jugando a lo que sea, con caras relajadas y sonrientes.... "conyo!!! esto no es lo que me imaginaba". Ba horixe.

Larunbat goiza. Oso oso goiz esnatu naiz. 5ak aldera. Y vuelta y vuelta en la cama, pero no me duermo. Ze amorru ematen didan horrek!!! Tira, yoga pixkat itteko aprobetxatu det, eta konturatzerako etxeko guztik jeiki dira: Eganita, Elisa eta Bakarne.

Amerikar peto petoen modura, desayuno de Starbucks, eta ondoren, bizikleta batzuk alokatu dittugu, paseo eder bat emateko Venice beach eta Santa Monica ingurutik. Eguraldi zoragarria itten du. Haizea pixkat freskoa, baina, joder, que ayer estaba rodeado de nieve!!! Ordu pare bat geroago bizikletak utzi eta, directamente a tumbarnos a la playa!!! Zenbat denbora!!! Plazer hutsa!!! Handik etxera. Elisak prestatutako pasta goxo bat jan deu eta, buelta por LA!!!

Zer ikusi deu??? Bel-Air auzotik pasa gera. Bai, evidentemente me estaba imagiando que de un momento a otro me encontraria con Hilary, o con Jeffrey, edo con el principe o Jazz. Handik Beverly Hillsera, ondo ondoan daudelako. Y en mi cabeza, Brandon, Brenda, El Luke Perry y toda la cuchi-panda molo mazo de principios de los 90. Portzierto, ustet nere bizitza osoan ez ditudala horrenbesteko etxe puxkak ikusi bata bestearen ondoan. Mon Dieu!!! Eso es lujo, y no lo de Marina D'Or!!! Tira, konturatzerako Rodeo Drivetik pasiatzen ai gea. Yo me creo Julia Roberts en Pretty Woman! No, venga, me he pasado!!! Baina berataz goatu naiz, hori bai. Eta, hori bai dirala dendak, lo mas chic de todo el mundo. Pradan dendan eon gea, eta egoitzak bakarrik museo bat dirudi! Portzierto, inguru horretan hemos tenido momento famosa!!! Bapatean, "esa cara me suena.... pero si es Lindsay Lohan, la que sale en todas las revistas, y que se bebe hasta el agua de los floreros en las fiestas!!!". Eta gainera hiru paparazzi ditu inguruan. Curious!!!

Zer geyo??? ah bai. Glamourrez betetako paseo horren ondoren, eta iluntzen hasi dula kontutan hartuta Sunset Boulevarderuntz jo degu. Nonbait gaualdean izaten da girorik hoberena. Paseillo, cafe en terraza, pote en un bar tipico americano, con toro mecanico incluido, eta afaria italiano baten. Gustora, oso gustora ibili gea. Eta ondoren etxera, egun luzea izan dala.

Igandea. Dia de turismo. Lo geyo in det. Eskerrak!!! Ondoren, jeiki eta hondartza alderuntz, ez dakit ze herrixkara. Desayuno tipico de domingo. Tipo brunch, que es una mezcla entre breakfast y lunch. Ederki!! Eta ondoren, ondartzara berriz ere. Ritmo caribenyo!!! Konturatzerako zer izango zian... atsaldeko 3rak fijo!! Kotxea hartu eta, back to the city. Hollywood nos espera!!! Aizue, eta egia esan, ... uste nuena baino dezente dekadenteagoa da inguru hori. Izarren kalea? (artista ezagunen izarrak lurreko baldosetan ditunak), pues una mierda. Zikin-zikina, eta inguruko denda eta lokal erdik hutsik, itxita, edo bestela de txubenirs, o ropa erotica-festiva. Baina en plan cutre. Me rio del Glamour de Hollywood!!! Eta kale horretan bertan, el Codac Theatre, azken urteetan Oscarrak egin dituzten lekua. Ba, kontutan izanda astebete barru izango dirala (are geyo, kanpoan andamioak jartzen hasi dira), ya pueden ir limpiando la zona!!!


Konturatzerako iluntzen ai du. Eta gaur etxen afalduko deu. Barbacue!!! (barbacoa, vamos!). El aparato favorito del Eganya, nonbait (despues de la toboganizada, supongo, jejejje. chiste solo entendible pa la cuadri). Kristona. Oso gustura eon gea. Eta handik ohera.

Eta orain astelehen goiza da. Eganyita aeroportura jun da ya, ze Mexikora zihoan aste honetan lanera. Eta gu hementxe gabiltza, gosaltzen, ingurutik azken buelta eman baino lehen. Gero, arratsalden, aeroportura eta back to Boise, again. Uste det oraingo honetan itzulera gogorra izango dala!

2008-02-15

aste mugitua...






Hello everybody!!! Dena ondo handik??? Badakit gaur greba eguna izan dezuela EHan. Ez dakit zuek ere bat egingo zenuten ala ez, eta egia esan.... hemen, Atlantikoaren alde honetan hori guztia oso urruti geratzen zait, hango albisteak hemengoak baino gertuagotik jarraitzen ditudan arren. Kontradizioa dirudi, bai, badakit. Baina espazioaren perspektibak gauzak aldatu egiten ditu, ala hobe esanda, beste modu batera erakusten dizkigu. En fin... nere buruko gauzak...




Halere, egia esan, aste honetan ez det denbora gehiegi izan gizarte-politika kontuei buruz pentsatzeko.




Baina, aurrena, aurreko asteburuko kontuak:




Bakarne eta biok Sun Valleyn izan ginen, bertan bizi dan euskaldun bat bixitatzen, Alberto, berez mutrikukoa dana, baino duela 40 urte hona etorri zena artzain modun. Gaur egun, berriz, sekulako negozioa du, eta etxe puxka bat Idahoko lekurik pijoenetako baten. Hori bai, jator-jatorra da, eta gainera ondo baino ondoago portatu da gurekin!!! Sun Valley, berriz, Bakeirakin aldera genezake. Mendi alden dao, jendea eskiatzera joaten da neguan, eta ederra da benetan. Jende ezagun asko bertan bizi da, edota bigarren etxea du, behintzat. Bruce Willis (con negocio incluido), Demi Moore, Schwazenegger (eta sarritan joaten omen da, gaur egun ere), John Kerry, Tom Hanks, Jamie Lee Curtis... cada cual con una casa mas impresionante que la anterior. Eta udara alden, berriz, urtero ameriketako gizon dirudunenak han biltzen omen dira negozio-bilera batzuk itteko. Bill Gates eta beste mega-empresario batzuk. Level, level!!!




Bueno, inportanteena, ederki pasa genula asteburun. Ostiralean kotxe bat alokatu genun eta 3 ordutan hantxe geunden. Eskerrak karretera garbi-garbi zegola, ze... sekula ez det hainbeste elurrik ikusi nere ingurun. Benetan!!!! Lanbatean, berriz, snowshoeing in genun (raketetan ibili), eta buelta eder bat kotxean, inguruak ikusten. Galena Peak, Redfish lakeko inguruak eta, polittena neretzako Stanley izeneko herrixka bat. 80 bat biztanle omen dittu urtean zehar. Etxeak, xinple xinpleak, egurrezkoak ala harrizkoak guztiak. Eta kafetegiren bat, y poco mas. nonbait, leku preziatu horretan turismo masiboa galerazita daukate, eta etxe puxkak ere gutxi batzuk dira. Eta ingurun, berriz, mendiak eta mendiak. Awsome!!! Esperoet maiatza alden beste bixita bat itteko aukera izatea!!! Gustatuko litzaidake, behintzat.




Bestelako kontuak.... kontatu al nizuen apartamenduz aldatzeko asmoa/gogoa nuela??? Ba jada Gabonetan horrekin nenbilen buruan. Hori bai, teorian erreza zana, dezente konplikatu didate. Azalpena: alde batetik, ikastolari pegatuta dagoen apartamendu txiki batera aldatzeko aukera eskaini zidaten. Bakarrik bizitzeko. Teorian otsaila aldera geratuko omen zan libre. Gabonen bueltan, ordea, libre geratzearena zalantza zala esan zidaten. Eta nik ya kriston ilusioak inak nittun. Horregatik beste alokairu batzuk begiratzen hasi nintzan. Konpartitzeko. Baina hori ere odisea bihurtu zan. Email pilo bat idatzi nitun, gutxinez 10 bat. Ba gehienek, ni contestar, .... que huevos!!! Egun batzuk lehenago idatzitako mezuei ari nintzan erantzuten eta!!!! Eta erantzundakoek.... kasik hobe ez egin izana. Beno, total, que todo eso pa ke al final me digan que si, que el apartamento de la ikastola se queda libre, ... en dos dias... otsaila hasieran. Vale, ok!!




Bestalde, en el todavia mi presente apartamento, iraila hasieran nik nere logelaren kontratoa sinatu nun, 10 hilabeterako. Hori bai, nahi izanez gero, lehenago mugitzeko arazorik enula izango ziurtatu zidaten. Ya!!! Eskerrak!!!! nik Gabonak baino leno esan nien aldatzeko asmoa nula, eta beraiek teorian nere lekua beteko zun gizon bat omen zuten. Pues cuando hace un par de semanas les digo que me quiero mover ya, en cuanto antes, las perras de la oficina me dicen que no hay nada claro, que el pavo no lo tiene claro, eta gainera... lista de espera bat daola eta ni enaizela lehenengoa, eta ez dakitela noiz izangouten norbait nere logelan sartzeko. Eta okerrena zera da.... bitarte horretan nik ordaitzen jarraitu behar nula habitazioagatik. Ok! Beno, beste irtenbide bat ere bazeon, pertsona berria nik topatuz gero, no problem. Vale. Ba horretan saiatu nintzen aurreko asten. Anuntzio bat jarri nun Craigslisten (una web que anuncia de todo y que los americanos usan a saco), eta ... ezer dezenterik ez... solo recibi unos 6 emails super raros, que me daban una pinta super mala, y que tenian una pinta de falsos.... Ez det azalduko zergatik, ze luzeegia da. Ok! Yo ya desesperandome, ze.... pasando de pagar dos alquileres a la vez, y si no aseguraba cuando me queria cambiar al apartamento nuevo, ba hori ere galtzeko arriskutan nenbilen. Ulertzen? hortik nere buruhausteak.




Beno, astelehen honetan interneten beste bigarren iragarki bat idaztea erabaki nun, con pocas ilusiones, egia esan. Eta nere sorpresarako, hurrengo egunen bi hitzordu in nittun apartamendua erakusteko, eta horietako 2ak momentuan esan zidan baietz, logela interesatzen zitzaiola!!! Yo flipau!!! Azkenean!!! Beraz, atzo goizen, ofizinara hurbildu eta berriak azaldu nizkien, eta lehenbaitlehen nere kontratua traspasatu nahi nula esan. Y la pava me suelta: "ez al dizu nere lankideak deitu? zure logelarako beste norbait topatu degu!" casi le meto un par de hostias!!! Baina badakizue ni oso diplomatikoa izan naitekeela eta... ezetz, nik topatutakoari hitza eman diodala eta abar azaldu ondoren, no problem! Ondoren, berriz, nere apartamendu berriko arduradunekin hitzein nun (que, por cierto, son los curillas de la ikastola donde curro. Eske gure lokala, berez, eliza baten barrun dao, eta euskal museoak zati hori alokatzen du). Bueno, eta orduan, garrantzitsuena, seguruaski eta dena ondo badoa, asteartean ingot trasladoa. Baina xelebreena zera da, nik egun batzuk lehenago utzi behar dudala nere oraingo logela, beraz, gaur bertan trasladoarekin hasi naiz. Eta oraintxe ikastolan ditut nere traste gehienak, eta une honetan, berriz, ohea azken trasteez betea det, garbiketa in detelako, eta biyar goizean, berriz, logela huts-hutsik utzi behar det.




Zergatik biyar?? eske asteburu honetan kanpoan izango naiz. Los Angelesen!!! Eganitari bixita in behar diogu Bakarnek eta biok (Egana hernaniko kuadrilako txikitako laguna da, pa los que no saben). Gainera astelehenen festa deu, Presidents Day. Pues vale, por mi de puta madre!!! Eta ea zmz datozen egunak, baina kontutan izanda LAn giro bikaina daola, hondartzara juteko modukoa, nonbait, ni ya poz-pozik. Neguko kazadora kentzearekin jada konformatzen naiz eta!!!




A! Portzierto, aurreko asteburuan, gu kanpoan ginen bitartean, euria in omen zun hemen, Boisen, eta horregatik inguruko elur eta izotza gehiena desegin da jada! Are geyo, aste honetan pare bat egunetan eguzki ederra izan deu, eta hotz polarrik ez. Esto empieza a pintar bien!!! Esperoet aste gutxi batzuk barru nere neguko uniformea definitivamente armarioan sartzeko modun izango detela. Eta argi dagoena zera da, asteburu honetan tregua txikia izango deula California alden!!! Bueltan kontaukoizuet nola jun dan dana!!!

2008-02-07

Santa Ageda


Iepa jente! Gaur motz-motz.


Hemen ere Santa Ageda behar bezela ospatu degu. Begiratu, bestela!!!

p.d. www.euskalkultura.com. Horren inguruko albistea egin dute.


p.d2. Egia esan, horrela ikusita, gure umek dia unos salaus!!!!