Oraingo honetan Boiseko hotzetik idatzi beharrean, LAko giro epeletik egiten dizuet kuku bat! Xelebrea, ostiralean oraindik ere elurraren azken arrastoak ikus genitzakeen gure ikastolan, eta ordu gutxi batzuk geroago Marina del Reyko hondartza ingurun genbiltzan pasiatzen. Aldaketa bortitza!!!
Hegaldia ondo juntzan. Iritsi eta handik gutxira Eganita gurekin genun, bila etorri baitzan aeroportura. Ze poza!!! Egia esan Gabonetan ere eon nintzan berekin eta Elisakin EHan, baina beti da pozgarria lagun zaharrak ikustea, eta batez ere hemen, Ameriketan, horrelakoak hain urrun ditudanean. Trasteak etxean utzi eta.... bueltilla por la zona. Venice eta Santa Monica. Gertu gertu geratzen dira beraien etxetik eta. Ondoren Elisarekin bildu eta Japones baten afaldu genun beraiek bi, Bakarnek eta laurok. Primeran!!! Eta handik, berriz, etxera, atzo goiz jeikitzeko asmoa baikenun eguna behar bezela aprobetxatzeko.
Gertaeren kontakizunakin jarraitu baino lehenago, pare bat kontu azaldu nahi ditut LAri buruz. Nere buruaren barruan neukan kontzeptuak hiri handi, itxusi eta kaotiko bat erakusten zidan. Agian horrelakoak entzun izan ditudalako aurretik. Eta bere errealitate puntua izangou, fijo. Baina ez da nik ikusitakoa!!!
Lehenengo. Eguraldia. Canariar irletan nagoela iruditzen zait!!! Nonbait urte osoan zehar antzeko tenperatura dute hemen. 20 grado inguru. Eta euririk ia ez. Joder, orain ulertzet zergatik bizi diran 16 milioi pertsona inguru hauetan. Are geyo, Boisen elurrak luzaroan jarraitzen badu, me las piro, y me voy pa California!!!
Bigarren. Bizitza erritmoa. Horrelako hiri handi batera iritsi baino leno pentsatzen nuen, "esto sera de ritmo frenetico! Jende guztia handik hona korrika, ezertarako denborarik gabe. Y derrepente me encuentro a todo pitxitxi paseando por la playa, haciendo footing, jugando a lo que sea, con caras relajadas y sonrientes.... "conyo!!! esto no es lo que me imaginaba". Ba horixe.
Larunbat goiza. Oso oso goiz esnatu naiz. 5ak aldera. Y vuelta y vuelta en la cama, pero no me duermo. Ze amorru ematen didan horrek!!! Tira, yoga pixkat itteko aprobetxatu det, eta konturatzerako etxeko guztik jeiki dira: Eganita, Elisa eta Bakarne.
Amerikar peto petoen modura, desayuno de Starbucks, eta ondoren, bizikleta batzuk alokatu dittugu, paseo eder bat emateko Venice beach eta Santa Monica ingurutik. Eguraldi zoragarria itten du. Haizea pixkat freskoa, baina, joder, que ayer estaba rodeado de nieve!!! Ordu pare bat geroago bizikletak utzi eta, directamente a tumbarnos a la playa!!! Zenbat denbora!!! Plazer hutsa!!! Handik etxera. Elisak prestatutako pasta goxo bat jan deu eta, buelta por LA!!!
Zer ikusi deu??? Bel-Air auzotik pasa gera. Bai, evidentemente me estaba imagiando que de un momento a otro me encontraria con Hilary, o con Jeffrey, edo con el principe o Jazz. Handik Beverly Hillsera, ondo ondoan daudelako. Y en mi cabeza, Brandon, Brenda, El Luke Perry y toda la cuchi-panda molo mazo de principios de los 90. Portzierto, ustet nere bizitza osoan ez ditudala horrenbesteko etxe puxkak ikusi bata bestearen ondoan. Mon Dieu!!! Eso es lujo, y no lo de Marina D'Or!!! Tira, konturatzerako Rodeo Drivetik pasiatzen ai gea. Yo me creo Julia Roberts en Pretty Woman! No, venga, me he pasado!!! Baina berataz goatu naiz, hori bai. Eta, hori bai dirala dendak, lo mas chic de todo el mundo. Pradan dendan eon gea, eta egoitzak bakarrik museo bat dirudi! Portzierto, inguru horretan hemos tenido momento famosa!!! Bapatean, "esa cara me suena.... pero si es Lindsay Lohan, la que sale en todas las revistas, y que se bebe hasta el agua de los floreros en las fiestas!!!". Eta gainera hiru paparazzi ditu inguruan. Curious!!!
Zer geyo??? ah bai. Glamourrez betetako paseo horren ondoren, eta iluntzen hasi dula kontutan hartuta Sunset Boulevarderuntz jo degu. Nonbait gaualdean izaten da girorik hoberena. Paseillo, cafe en terraza, pote en un bar tipico americano, con toro mecanico incluido, eta afaria italiano baten. Gustora, oso gustora ibili gea. Eta ondoren etxera, egun luzea izan dala.
Igandea. Dia de turismo. Lo geyo in det. Eskerrak!!! Ondoren, jeiki eta hondartza alderuntz, ez dakit ze herrixkara. Desayuno tipico de domingo. Tipo brunch, que es una mezcla entre breakfast y lunch. Ederki!! Eta ondoren, ondartzara berriz ere. Ritmo caribenyo!!! Konturatzerako zer izango zian... atsaldeko 3rak fijo!! Kotxea hartu eta, back to the city. Hollywood nos espera!!! Aizue, eta egia esan, ... uste nuena baino dezente dekadenteagoa da inguru hori. Izarren kalea? (artista ezagunen izarrak lurreko baldosetan ditunak), pues una mierda. Zikin-zikina, eta inguruko denda eta lokal erdik hutsik, itxita, edo bestela de txubenirs, o ropa erotica-festiva. Baina en plan cutre. Me rio del Glamour de Hollywood!!! Eta kale horretan bertan, el Codac Theatre, azken urteetan Oscarrak egin dituzten lekua. Ba, kontutan izanda astebete barru izango dirala (are geyo, kanpoan andamioak jartzen hasi dira), ya pueden ir limpiando la zona!!!
Hegaldia ondo juntzan. Iritsi eta handik gutxira Eganita gurekin genun, bila etorri baitzan aeroportura. Ze poza!!! Egia esan Gabonetan ere eon nintzan berekin eta Elisakin EHan, baina beti da pozgarria lagun zaharrak ikustea, eta batez ere hemen, Ameriketan, horrelakoak hain urrun ditudanean. Trasteak etxean utzi eta.... bueltilla por la zona. Venice eta Santa Monica. Gertu gertu geratzen dira beraien etxetik eta. Ondoren Elisarekin bildu eta Japones baten afaldu genun beraiek bi, Bakarnek eta laurok. Primeran!!! Eta handik, berriz, etxera, atzo goiz jeikitzeko asmoa baikenun eguna behar bezela aprobetxatzeko.
Gertaeren kontakizunakin jarraitu baino lehenago, pare bat kontu azaldu nahi ditut LAri buruz. Nere buruaren barruan neukan kontzeptuak hiri handi, itxusi eta kaotiko bat erakusten zidan. Agian horrelakoak entzun izan ditudalako aurretik. Eta bere errealitate puntua izangou, fijo. Baina ez da nik ikusitakoa!!!
Lehenengo. Eguraldia. Canariar irletan nagoela iruditzen zait!!! Nonbait urte osoan zehar antzeko tenperatura dute hemen. 20 grado inguru. Eta euririk ia ez. Joder, orain ulertzet zergatik bizi diran 16 milioi pertsona inguru hauetan. Are geyo, Boisen elurrak luzaroan jarraitzen badu, me las piro, y me voy pa California!!!
Bigarren. Bizitza erritmoa. Horrelako hiri handi batera iritsi baino leno pentsatzen nuen, "esto sera de ritmo frenetico! Jende guztia handik hona korrika, ezertarako denborarik gabe. Y derrepente me encuentro a todo pitxitxi paseando por la playa, haciendo footing, jugando a lo que sea, con caras relajadas y sonrientes.... "conyo!!! esto no es lo que me imaginaba". Ba horixe.
Larunbat goiza. Oso oso goiz esnatu naiz. 5ak aldera. Y vuelta y vuelta en la cama, pero no me duermo. Ze amorru ematen didan horrek!!! Tira, yoga pixkat itteko aprobetxatu det, eta konturatzerako etxeko guztik jeiki dira: Eganita, Elisa eta Bakarne.
Amerikar peto petoen modura, desayuno de Starbucks, eta ondoren, bizikleta batzuk alokatu dittugu, paseo eder bat emateko Venice beach eta Santa Monica ingurutik. Eguraldi zoragarria itten du. Haizea pixkat freskoa, baina, joder, que ayer estaba rodeado de nieve!!! Ordu pare bat geroago bizikletak utzi eta, directamente a tumbarnos a la playa!!! Zenbat denbora!!! Plazer hutsa!!! Handik etxera. Elisak prestatutako pasta goxo bat jan deu eta, buelta por LA!!!
Zer ikusi deu??? Bel-Air auzotik pasa gera. Bai, evidentemente me estaba imagiando que de un momento a otro me encontraria con Hilary, o con Jeffrey, edo con el principe o Jazz. Handik Beverly Hillsera, ondo ondoan daudelako. Y en mi cabeza, Brandon, Brenda, El Luke Perry y toda la cuchi-panda molo mazo de principios de los 90. Portzierto, ustet nere bizitza osoan ez ditudala horrenbesteko etxe puxkak ikusi bata bestearen ondoan. Mon Dieu!!! Eso es lujo, y no lo de Marina D'Or!!! Tira, konturatzerako Rodeo Drivetik pasiatzen ai gea. Yo me creo Julia Roberts en Pretty Woman! No, venga, me he pasado!!! Baina berataz goatu naiz, hori bai. Eta, hori bai dirala dendak, lo mas chic de todo el mundo. Pradan dendan eon gea, eta egoitzak bakarrik museo bat dirudi! Portzierto, inguru horretan hemos tenido momento famosa!!! Bapatean, "esa cara me suena.... pero si es Lindsay Lohan, la que sale en todas las revistas, y que se bebe hasta el agua de los floreros en las fiestas!!!". Eta gainera hiru paparazzi ditu inguruan. Curious!!!
Zer geyo??? ah bai. Glamourrez betetako paseo horren ondoren, eta iluntzen hasi dula kontutan hartuta Sunset Boulevarderuntz jo degu. Nonbait gaualdean izaten da girorik hoberena. Paseillo, cafe en terraza, pote en un bar tipico americano, con toro mecanico incluido, eta afaria italiano baten. Gustora, oso gustora ibili gea. Eta ondoren etxera, egun luzea izan dala.
Igandea. Dia de turismo. Lo geyo in det. Eskerrak!!! Ondoren, jeiki eta hondartza alderuntz, ez dakit ze herrixkara. Desayuno tipico de domingo. Tipo brunch, que es una mezcla entre breakfast y lunch. Ederki!! Eta ondoren, ondartzara berriz ere. Ritmo caribenyo!!! Konturatzerako zer izango zian... atsaldeko 3rak fijo!! Kotxea hartu eta, back to the city. Hollywood nos espera!!! Aizue, eta egia esan, ... uste nuena baino dezente dekadenteagoa da inguru hori. Izarren kalea? (artista ezagunen izarrak lurreko baldosetan ditunak), pues una mierda. Zikin-zikina, eta inguruko denda eta lokal erdik hutsik, itxita, edo bestela de txubenirs, o ropa erotica-festiva. Baina en plan cutre. Me rio del Glamour de Hollywood!!! Eta kale horretan bertan, el Codac Theatre, azken urteetan Oscarrak egin dituzten lekua. Ba, kontutan izanda astebete barru izango dirala (are geyo, kanpoan andamioak jartzen hasi dira), ya pueden ir limpiando la zona!!!
Konturatzerako iluntzen ai du. Eta gaur etxen afalduko deu. Barbacue!!! (barbacoa, vamos!). El aparato favorito del Eganya, nonbait (despues de la toboganizada, supongo, jejejje. chiste solo entendible pa la cuadri). Kristona. Oso gustura eon gea. Eta handik ohera.
Eta orain astelehen goiza da. Eganyita aeroportura jun da ya, ze Mexikora zihoan aste honetan lanera. Eta gu hementxe gabiltza, gosaltzen, ingurutik azken buelta eman baino lehen. Gero, arratsalden, aeroportura eta back to Boise, again. Uste det oraingo honetan itzulera gogorra izango dala!
Eta orain astelehen goiza da. Eganyita aeroportura jun da ya, ze Mexikora zihoan aste honetan lanera. Eta gu hementxe gabiltza, gosaltzen, ingurutik azken buelta eman baino lehen. Gero, arratsalden, aeroportura eta back to Boise, again. Uste det oraingo honetan itzulera gogorra izango dala!
No comments:
Post a Comment