Memorial Weekend...

Kaixo denei! Honezkeo zuek asteazkenean sartuta zaudete. Ni, berriz, astearteari agur esaten ari naiz, eta sekulako astelehenakin gainera. Eske hiru eguneko asteburua izan deu!!!

Hasiera baten kanpora juteko asmoa nun, beste hainbat alditan egin izan dudan moduan. Baina kontuak kontu, azkenen hementxe geratu naiz, Boisen, diru pixkat aurrezten (ederki etorriko zait datozen hilabeteetan izango dudan trotea kontutan izanda!), eta orain arte egin izan ez dittudan gauzak bete nahian. Ze... ia urtebete eman dudan arren, oraindik badira horrelakoak!!!

Larunbatean nere egun handia izan zan!!! Eurovisioneko finalak merezi zuen!! Euro-eguna ospatzeko, edo.... pelukerira jun nintzan ilea moztera, gero lasanya eder bat erosi nuen larunbatetako azokan, ogi goxo-goxo bat, eta ..... planazo!!! Eurovisioneko finala ikustera!!!! Hori bai, aspaldiko partez bakarrik! Gogoan izan zinttuztedan mordua (bai, zuek, badakizue nortzuk zeaten!!!!). Eta gainera internetez ikusteak baditu bere arazoak. Pantaila txikia, bolumen ez oso altua eta pa kolmo, nere etxeko konexioa mierda bat da, oso ahula, eta pare bat alditan kolgatuta utzi nindun aktuazioen erdian. Soluzioa? ordenagailuarekin ikastolan bertan bukatu nun, han sarea dezente hobea dalako. Si me vierais, con el ordenador encendido y buscando buena red nere etxe inguruan. Y viendo Islandia, yo en la calle, sentado en la cera, con todo el solazo, y al final aplaudiendo y todo (aupa Iceland!!! Que buenos!!!). Norbaitek ikusi izan banindu pentsatuko zun: "pero a este se ha ido la olla, o que??". Baina garrantzitsuena zera da, mordua disfrutatu nula!!!!! (eta aviso a navigantes: Bai! Euro-friki bat naiz, eta harro nago!!!)

Gauza geyo ere egin dittut asteburun, ez pentsa!!! Etxian egindako pizza afaldu hemengo lagun batzuekin. Dantza eta dantza hemengo antrazo baten (ay, ikusi izan baninduzue...). Paseoak Greenbeltetik (oinez zein bizikletan), eta bide batez argazki batzuk atera. Karaoke baten kantatu (Amaia, gogoratzen SFn azken gaua??? ba horixe, la que me salio de puta madre!!!). La Soledad pelikula ikusi (gora internet eta pirateoa!). A! Eta inportantea, kurrikuluma eguneratu eta Donostiako hainbat ikastetxe pribatuetara bidali (ea zorterik dagon!!!). Eta deskantsatu???? Ba, egia esan, ez gehiegi!!!!!!

Aizue, eta orain bai, Boiseko azken txanpan sartuta nagoela esan dezaket!!!! Are geyo, duela pare bat ordu hemendik joateko bidai txartela erosi det. Ekainaren 9an banoa, nora eta azkenean New Yorkera!!!! Planaren arabera bertan Ivanekin topatuko naiz (Errenteriako laguna) eta astebete emango det bertan. Ondoren San Franciscora (pare bat egun) eta handik.... etxerako bueltaren abenturaren hasiera!!!!!

irakasteko nere metodologia partikularra...

Ea ba .... Boiseko umeak nola hezitzen dittugun jakin nahi badezue....

etzazue bideo hau ikusi!!!!

nere anaia amerikarra...

Bazenekiten anai txikia detela hemen ameriketan??? David izena du.

Etorri berritan ezagutu nun, ze Mariaren senarra da. Ameriketan jaioa izan arren, gaztelera guztiz menderatzen du, eta azentorik gabe gainera. Are gehiago, espainoleko klaseak emateitu hemen Boiseko unibertsitatean.

Kuriosoa, ze... behin baino gehiagotan pentsatu izan det antza pixkat deula. Agian biek aurpegi estua degulako, ile ez iluna, bizarra pixkat ...

Bueno, eta behin, nere kazadora marroi zahar-mitikoa jantzita neukala esan zidan: "baina nik berdin-berdina det eta!!". Kuriosoa, ze, ez da Zarakoa precisamente. Duela 8bat urte erosiko nun, 2. eskuko denda baten. Eta oraindik ere sarritan janztet , ze.... oso gustuko det! Ba... egun baten biak txaketa horrekin atera behar genula adostu genun, eta gaur izan da eguna, ikustezue, agur-bazkarian.

Nahi izanez gero, gure arteko 7 ezberdintasunak topatzera jolas zaitezkete!!!

agurren hasiera...

Eunon denei! Larunbat goiza da eta hementxe nabil, nere kamuflaje koloretako etxetxuan exerita, eta potrojorrean, egia esan. Lo gehiegi ez det in, ze atzo siesta ederra bota nun, ta geo beandu-beandu jun nintzan ohera, baina halere, gaur 9tako ohean bueltaka nenbillen eta azkenen, ba gora!!

Aman bixita kontatu nizuen azkenekoan. Tira, ba Maitere, Goretti eta MaiKarmen Ls Vegasera juntziran pare bat egunetarako eta bueltan kontatu zidatenez, bai, oso gustura, kasinoetatik bueltak ematen, dendak ikusten eta horrelakoak itten. Pagaria por verlas en accion!! Astearten, berriz, buelta Boisera. Azken kontaktua. Ze asteazkenen eguerdin aeroportura eraman nittun, San Franciscora baitzijoazten. Viaje relampago!! Agian nekearen eragina izango zan (ez det gehiegi lorik itten azken... hilabeteetan!!), baina triste-triste jarri nintzan ama juterakoan. Bueno, baina ama oso oso pozik nabaritu det egun hauetan (bere itzetan bidaia hau zerutik etorritako erregalua da!!), eta horrela ba ni ere enkantau!!

Ostegunen, berriz, Bakarnen pixukide korearra agurtu genun. Yuna. Neska jatorra. Tira, ez naiz askotan egon berarekin, baina beti ere muy buena onda! Eta hemendik aldegin baino lehenago bere lagun batzukin elkartu in ginen afaltzeko. Orain Yuna Koreara doa, oporretara, eta hurrengo semestrea New Yorkeko unibertsitate baten ingo du. Ba zorte on, Yuna!!!

Eta bihar, berriz, beste agur-bazkaria. Gogoratzen duela hilabete dezente nola hemengo lagun batzuk kanpinean joan ginen mendi aldera. Ba bihar bildu ingo gera, hainbat urtebetetze ospatzeko, alde batetik, eta bestalde Izaskun, Mike eta Maria Europara doazelako oporretara. Maria Madrilera doa, ezkontza baten aitzakiakin. Eta handik, ba EHra, bere ama bixitatzera. Eta guztira ia 2 hilabete emangoittu inguru haietan, beraz, ez deu elkar gehiago ikusiko. Eta pena handia emateit, ze Maria oso gustuko det. Hemengo lagunik onenetakoa det, zalantzaik gabe!! Izaskun eta Mike, berriz, nere azken astean ikusikoittut, ordurako bueltan izango baitira. Baina, argi dao, hobe det agurretara ohitzen joatea, ze... datozen asteetan asko izangoittut. Hilabete baino gutxiago geratzen zait jada Boisen.

amaren bixita!!!

Ieup, everybody!!!

Bitxia! Bitxia benetan!!! Nere ameriketako rutinan, bapatean, ama izatea... too mucha da!!!

Ostegun gaben, aspalditik planeatuta zegoen bezela, nere lehengusua Maitere, bere alaba Goretti eta Maikarmen Boisera iritsi ziran. Atzerapen pixka batekin, eta neka-neka inak, baina hemen zeuden!!!

Ordutik gaur atsalderarte, ba denetarik pixkat in deu: Boiseko Downtownetik paseo bikain bat eman eta, bide batez, nere lekurik gogokoenak bixitatu, Euskal Etxean potetxo bat hartu, Gernika tabernan afaldu, hiritik kanpo dauden parajeez gozatu eta bakeroen arten bizi geala frogatu, hemengo gure lagun batzuk ezagutu eta beraiekin iluntze bikaina pasatu, shoppingerako tartea ere topatu deu, eta, nola ez, gure ikastolan ere izan dira eta gure umetxuak ere ezagutu dituzte hirurek. Ama, behintzat, ikeragarri gustura nabaritu det uneoro, eta egia esan, (batzutan nere onetik ateratzen naun arren, es que .... que paciencia!!!) nik ere asko disfrutatu det bera hain pozik ikusteaz. Eske... bizitza osoan ez da inoiz hain urrutira joan oporretara, eta, ni bixitatzeko aitzakiarekin hain leku ezberdinak ezagutu ditzala, ba ilusio handia itteit. Batez ere horrelakoak itteko aukera gutxi izan duelako bizi osuan, (lan da lan ibili da gure Maikarmen beti), gogorik inoiz falta ez izan zaion arren.

Gaur atsalden, berriz, ama eta lehengusuak Las Vegasera joan dira, bi egunetarako. Ea nola moldatzen dian!!! Aeroportuan zeudela, Paco Martinez de Soriaren pelikulak etorri zaizkit burura. Eske .... jejejejjejejejejej. Eske son de traka!!! Tira, eskerrak Maitere bidaiatzera ohituago dagoela, eta Gorettik, berriz, interprete lanak in ditzakela, bestela...

Ondo ondo pasa ezazue argien hirian, guapas!!! eta astearterarte!!!